Soms is er een oorzaak en daarop een gevolg wat je onmogelijk kon bedenken van tevoren.
Op de terugweg van een heerlijke ontspannen vakantie, hoorde we op de Duitse Autobahn het nieuwsbericht over de instorting van de brug in Genua. Dit jaar waren we zelf niet in Italië geweest maar vorig jaar waren we wel in het mooie Genua. De vele bruggen en tunnels leverde in de auto gesprekken op die met mijn werk te maken hebben. Hoe het soms best spannend is onderweg als je controlebehoeftig bent. De vrees dat je wat gaat overkomen steekt dan wat makkelijker de kop op.
RTL 4 EditieNL speelde in op de mogelijke onrust en angst voor bruggen en ging er een item aan wijden.
Als rijangstcoach werd ik benaderd of ik mee wilde werken.
Het instorten van de brug als oorzaak en ik voor de camera als gevolg.
Een helder en compact geheel werd het waarin wel meer informatie werd weggelaten dan dat erin was gebleven. Maar goed ik begrijp ook dat ik niet zomaar een promotiefilmpje van 15 minuten krijg aangeboden.
Als boodschap kwam in ieder geval naar voren dat de vrees voor instorting niet de angst is maar eerder het feit dat je niet even snel kan ontsnappen aan de situatie. Je kan niet zomaar weg en dan heb je ook nog vaak te maken met een hele kleine, of soms zelfs geen, vluchtstrook.
Helder!
De oplossing klonk ook helder: ’leren je aandacht te verleggen is de manier om van je angst af te komen’.
Het benoemen van wat je ziet is een manier waarmee je ’uit je hoofd komt’, waar je teveel bezig bent om juist de angst aandacht te geven.
Maar in de praktijk voeg ik eraan toe:
We gaan de aandacht verleggen van een negatieve controle (alert op waar het fout kan gaan) naar een positieve controle (wat zijn mijn mogelijkheden).
Het vraagt oefening in anders kijken naar jezelf en naar de situatie.
Brugangst-coach werd even een nieuwe ‘’titel” Een bijzonder gevolg van een ramp in Genua. Een vorm van rijangst die me niet vreemd was maar nog niet eerder los werd gekoppeld van het verzamelwoord:
Rijangst.